La integración entre puerto y ciudad

Laburpena

O termo globalización utilízase para designar o amplo proceso de transformación comercial, institucional e tecnolóxica que está a ocorrer na economía internacional. Este fenómeno e os seus elementos constitutivos non están claramente delimitados e é tanto un proceso, como unha forza propulsora e un resultado. Tanto as necesidades loxísticas como as melloras tecnolóxicas son cambiantes e cunha necesidade de actualizarse permanentemente. Todo iso fai que a dinámica de desenvolvemento dos portos sexa continua, e en múltiples ocasións provoque solucións que son válidas na actualidade, pero que poden deixar de ser eficientes en períodos relativamente curtos. Por iso, é necesario dotar de novos medios que proporcionen melloras na eficiencia, pensando nunha perspectiva de longo prazo que dote aos portos de máis espazo para non entrar en colisión coas cidades nas que están situados e, con todo, poder atender unha demanda crecente dos seus servizos e instalacións. Aínda que a contribución económica dun porto respecto a a cidade diminúe, os custos sociais e ambientais aumentan. Os portos do futuro deben enfrontar as necesidades que xorden a través da cuarta revolución, obtendo sempre os máximos valores de eficiencia e efectividade. O obxectivo para alcanzar é o equilibrio entre o porto e a cidade en termos dun desenvolvemento sostido, sen comprometer a produción das xeracións futuras, así como unha vantaxe no desenvolvemento da dixitalización e incorporada na automatización e uso de software altamente sofisticado. Esta Tese Doutoral trata de analizar relaciónelas porto-cidade e as repercusións que teñen os portos no crecemento económico da súa zona de influencia debido á importancia do tráfico marítimo, que representa máis do 80% do volume do comercio mundial. A análise contempla tres fases, na primeira contémplase a relación porto-cidade, na segunda fase analízase a evolución da carga no sistema español, así como, a concentración e especialización da carga en cada Autoridade Portuaria. Finalmente, na terceira fase, utilízase a metodoloxía de fronteira estocástica para considerar a sustentabilidade do transporte marítimo, onde se introducen como posibles determinantes da (in)eficiencia a existencia da norma ISO 14001 e a existencia de operadores privados que moven máis do 50% da carga do porto.